Niedawno byłyśmy w Manufakturze Papieru Czerpanego w Kobyłce
Już zeszłego lata robiłyśmy papier czerpany domowym sposobem, którego przepis możesz znaleźć tutaj.
Na początku posłuchałyśmy o historii papieru w Polsce i na świecie, o tym, na czym kiedyś pisano. Największe zastosowanie miał pergamin i papirus.
Podaje się, że pierwszy wyprodukował papier wysoki urzędnik chiński Tsai Lun, w roku 105 naszej ery. Do produkcji używano korę bambusa i morwy. Do tego dokładano włókna lnu, konopi i starych tkanin.
W VIII wieku n.e. Arabowie wzięli do niewoli Chińczyków podczas bitwy pod Samarkandą w roku 751 i nauczyli się od nich tajemnicy produkowania papieru. Pierwsze wzmianki o użyciu papieru w Europie mamy dopiero w roku 1122.
Powstały pierwsze manufaktury papieru. Papier zaczęto oznaczać znakami wodnymi z pomocą filigranów. Produkcja była ręczna.
Wynalezienie maszyny papierniczej usprawniło proces produkcji i obniżyło koszty.
W związku z dużym popytem na papier, zaczęto szukać nowych surowców na papier. Ogromnym odkryciem stało się uzyskiwanie włókien z masy drzewnej – celulozy. Obecnie stanowi ona podstawowy surowiec do produkcji papieru.
I wreszcie – praktyka!
Po pokazie ręcznego czerpania papieru na sicie samodzielnie wykonałyśmy stos kartek metodą czerpaną, część ozdobiłyśmy roślinami.
Poznałyśmy również inną niezwykłą metodę introligatorską barwienia papieru na wyciągu z glonów – marmoryzację. Same wykonałyśmy barwienie kilku kartek papieru czerpanego. Kiedyś kartki barwione tą metodą wykorzystywano do ozdabiania ksiąg, jako wyklejki i okładki, a także do dekorowania abażurów, pudełek, tkanin i tapet.
Co ciekawe, gęsta zawiesina do marmurkowania produkowana była z glonów (chrząstnica kędzierzawa) i nosi nazwę karagenu. Jest on używany też w przemyśle spożywczym pod symbolem E407.
Tradycja marmoryzowania papieru pochodzi z Japonii z VIII wieku. W XIX wieku miała swój największy rozkwit.
Poniżej film – relacja.
