Trzeba przyznać, że jeśli chodzi o edukację przyrodniczą w okresie wczesnoszkolnym, zadanie mamy ułatwione. Wystarczy chodzić regularnie do lasu, parku, na łąki i pola. I chłonąć. 🌳🍃🌲
Do podręcznika nie zaglądamy. Bo i po co. Przyrodę poznajemy na żywo, mamy ją na wyciągnięcie ręki.🏡
Nigdy nie jest tak samo. Każda pora roku zachwyca. Nazywamy drzewa, krzewy,owoce, warstwy lasu. Zbieramy skarby lasu, by potem je wykorzystać. Czasem zaskoczą tropy zwierząt i porównujemy je z ilustracjami różnych śladów. Nie raz dziewczyny taszczyły ze sobą atlasy grzybów, bo koniecznie chciały nauczyć się rozpoznawać grzyby jadalne i niejadalne.🧺🍄🌰 🐾
Mają własne scyzoryki, którymi potrafią bezpiecznie się posługiwać. Nie raz przydały się w lesie: przy przycinaniu grzybów, struganiu patyków, krojeniu kanapki na pół.🔪
Odkrywamy leśne gniazdo os, mrowiska, obserwujemy ptaki. Budujemy szałasy. Czasem napotykamy działalność innych ludzi: tę dobrą i tę szkodliwą. Rozmawiamy o wyrzucanych śmieciach, o sadzeniu drzew.
🐝🐜🦌⛺🌳🐾🦉🌳
Przydają się też aplikacje na telefon typu „Jaki to kwiat?”, „Czyj to liść?”
Przy okazji każdy pagórek jest do zdobycia, po zwalonym drzewie trzeba koniecznie przejść, a przez dół koniecznie przeskoczyć.🤸🏃🤸🚴🏃🌳
Określamy kierunki świata, czasem chodzimy z kompasem i mapą.🗺🗾
W sposób naturalny wprasza nam się na te leśne zajęcia matematyka. Jak obliczyć ile lat może mieć napotkane drzewo? Gdzie odnajdziemy symetrię? Co to jest pion i poziom? Rysujemy z natury i jak gdyby nigdy nic stosujemy skalę. ⏳⚖📈🧮➕✖%⬆➡🍀
Lubię te nasze wyprawy do lasu. Lubię, gdy zasadzimy coś w ogródku, a potem obserwujemy, jak wzrasta. Cieszy mnie, gdy córki rozpoznają sikorki, kosy, szpaki, czy bażanty, bo widziały je na własne oczy, bo obserwowały ich aktywność o różnych porach roku.🌷🌞🍁❄
I widzę, jak moje dzieci nie boją się pobrudzić, zadrapać wystającą gałązką. Nie boją się przyrody. Nie straszne im kilkugodzinne wędrówki. Snują plany i marzenia, że może kiedyś same będą miały las, czy może farmę, a może jedno i drugie…😍😃
